Yo!


Hello. Welcome to my blog. Read stories about my life and everything under the sun. This blog is edited by ME. Copyrighted 2009 by misspiggiebanks.blogspot.com . COPYCATS, Posers and Rippers are not welcome here! Strictly NO RIPPING. Please leave a comment and thanks for viewing. Enjoy!

Hello! :)


I'm Richelle Anne de Castro Bartolome, normally called Chelle or Rich. A 22-year old lady from Sta. Cruz, Manila who loves to express her randomness through her online journal. A Thomasian by heart. A counselor who loves to give advices but finds it difficult to deal with her own miseries in love and life. An introvert, trying to live her life outside her box. And a hopeless romantic who would do anything for her real prince charming. Ü Follow me?


More About Me.

Multiply. Twitter. Tumblr. Friendster. Photobucket. Youtube. Facebook. i.ph.
E-mail me/ Y!M



Tagboard!





Ask Me Anything!


Affiliates.

Lalon Chris Kathleen Paolla Mhy Fidel



Visit Pinoy Bloggers




Rewind.

Ang Swerte Ko. :)
Update update lang. :)
Eh...
What I want for 2012.
Ayun oh.
Random. T____T
Bakit?
Ayoko na.
Mei conclusion ako... :)
Love Letter Technique.

Archives.




Credits.

morla | designer
fanny | basecode
photobucket | image
lovecandied, rebecca | material



License.

MyFreeCopyright.com Registered & Protected

Protected by Copyscape Online Copyright Infringement Checker

Creative Commons License
This work is licensed under a

Creative Commons Attribution
3.0 Philippines License
.


Get a FREE Domain



















Eh...
Friday, January 13, 2012 | Time: Friday, January 13, 2012 | 0 tears dropped



Mahirap lang siguro talagang intindihin. Nagttry naman ako eh. Pero pag andun na sa sitwasyon, ang hirap na. Hindi ko na maintindihan. Masakit sa bangs. Simple lang naman kasi yung hinihingi ko sa kanya eh. All this time. Pero in the end of everything, sarili ko pa rin yung nakikita kong nagcocompromise, nagsasacrifice, nag-aadjust. Okay lang naman sakin yun. Wala namang problema. Mahal mo eh. Pero panu kung abuso na? Yung tipong, ikaw na nga yung nagbibigay sa kanya, pag humiling ka pa ng kahit papanung kapalit kasi nagkukulang ka na rin para sa sarili mo, ikaw pa yung lalabas na demanding? Ang labo lang kasi... Yung bang tipong sige, accepted na na meron at meron kang mga bagay na hindi na mababago pa sa sitwasyon kasi nga ganun na eh. Ikaw lang mafrufrustrate sa kakapilit mabago yun. Pero yung simple na nga lang na hinihingi mo/kailangan mo para kahit papanu eh maramdaman mo naman yung gusto mong maramdaman mula sa kanya eh wala pa rin. Panu naman yun, di ba?

I talked to him about it. Hindi ko pa rin naman nasabi sa kanya in detail kung anu talaga yung gusto ko. Feeling ko kasi, dapat alam nya na yun at di ko na kailangang sabihin pa eh. Nahirapan ako sa part na yun. Sobra. Kasi hindi ko alam kung papanu ko maipaiintindi sa kanya lahat lahat nang wala syang ibang iisipin. Alam kong mali yung ginagawa ko. Nagreresist sya eh. Syempre kung hindi eh di sana wala nang ganito ngayun di ba? Pero I have no choice. I couldn't think of any way kasi para maintindihan nya. Yun. Nung time na kasuap ko sya, okay naman. Pero frustrating pa rin. Hindi ko kasi alam kung inaabsorb nya ba lahat ng mga sinasabi ko eh. Oo lang kasi sya nang oo.

After that, nakita ko namang kahit papanu eh nagbago sya. Pero alam ko sa sarili kong hindi pa rin ako dapat umasang magiging consistent sya dun. Hindi naman sa wala akong tiwala. Mas okay na rin kasi siguro yung ganun para less disappointments di ba? Kung ipagpapatuloy nya yun, eh di okay. Kung hindi...

Alam kong hindi ako perpekto. Alam ko naman yun at aminado ako run. Nakakaguilty na nga minsan eh. Pero anung magagawa ko??? T__T

Alam ko rin namang mahal nya ako. The fact that he's staying beside me after all. Kahit ganun yun, nararamdaman ko naman yung concern nya. Pero minsan, kulang lang talaga eh. Mei nawawala. Although sinasabi nyang wala naman dahil para sa kanya, wala naman talaga. Minsan kailangan mo pa rin talagang hanapin yung iba dun para makita mo. Minsan, iba lang talaga yung hinahanap mo.

I almost gave up days ago. Pero kinaya ko. Alam ko rin naman kasing hindi yun yung natatanging solusyon para maging okay yung lahat between us. Mei arguments pa rin kasi talaga na pwede namang masolusyunan sa mabuti at emphatic na usapan eh. Panu na lang kung nag-give up ang isa samin nang basta-basta? Malamang, lugmok kami pareho ngayun.

Basta winiwish ko lang lagi na maging okay ako. Kami. Sana lang talaga dumating yung time balang-araw hindi na ako ganito - at hindi na rin sya ganun. Positive naman ako na mangyayari yun eh. Basta kapit lang. Steady lang. :)